ارخلغتنامه دهخداارخ . [ اَ خ َ ] (اِخ ) نام یکی از عصاة ارمنی عهد داریوش بزرگ . داریوش در بند چهاردهم ستون سوم کتیبه ٔ بیستون گوید: «زمانی که من در پارس و ماد بودم ، در دفعه ٔ
ارخلغتنامه دهخداارخ . [ اَ رَ ] (اِخ ) قریه ای است در اِجاء، یکی از دو کوه طی ، بنی رُهم را. (معجم البلدان ).
ارخلغتنامه دهخداارخ . [ اِ رِ ] (اِخ ) اوروک . در توریة اَرَک و ارکای کنونی یکی از شهرهای باستانی سومر. در 1854م . «تی لُر» و «لُفتوس » انگلیسی در زیر تپه های «وارکه » و «مغیر»
ارخ منلغتنامه دهخداارخ من . [ اُ رُ م ِ ] (اِخ ) ناحیه ایست در آرکادی . رجوع به ایران باستان ص 777 و 839 و 840 و 2140 شود.
ارخافلغتنامه دهخداارخاف . [ اِ ] (ع مص ) ارخاف عجین ؛ تنک و سُست کردن خمیر و آب بر آن افزودن . (از منتهی الارب ).
ارخ منلغتنامه دهخداارخ من . [ اُ رُ م ِ ] (اِخ ) ناحیه ایست در آرکادی . رجوع به ایران باستان ص 777 و 839 و 840 و 2140 شود.
ارخهلغتنامه دهخداارخه . [ اَ خ َ ] (ع اِ) ماده گاو دشتی .ماده گاو وحشی . ج ، ارخ . (مهذب الاسماء) (آنندراج ).
ارخافلغتنامه دهخداارخاف . [ اِ ] (ع مص ) ارخاف عجین ؛ تنک و سُست کردن خمیر و آب بر آن افزودن . (از منتهی الارب ).