لغتنامه دهخدا
اردب . [ اِ دَب ب ] (ع اِ) کیل بزرگ . کیلی معروف در مصر. پیمانه ای بمصر که بیست وچهار صاع یا شش ویبات گنجایش آنست . (از منتهی الارب ). پیمانه ایست بزرگ در مصر که بیست وچهار صاع را گنجایش دارد. (رساله ٔ اوزان و مقادیر مقریزی ). مکیالی معادل بیست وچهار صاع و آن شصت وچهار من باش