إِذْفرهنگ واژگان قرآنزمانيکه- ناگهان - حال که (در عبارت "فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُواْ ":حال که انجام نداديد)
إِذِفرهنگ واژگان قرآنزمانيکه- ناگهان (درجمله "إِذِ ﭐسْتَسْقَاهُ " چون دو ساکن به هم رسيده اند ذال کسره گرفته است)
اذلغتنامه دهخدااذ. [ اِ ] (ع حرف ربط) چون . برای آنکه . || آنگاه . و آن برای زمان ماضی است و گاهی برای مفاجاة آید بشرط که در جواب بینا یا بینما واقع شود و قد تکون زائدة نحو اذ
إِذِفرهنگ واژگان قرآنزمانيکه- ناگهان (درجمله "إِذِ ﭐسْتَسْقَاهُ " چون دو ساکن به هم رسيده اند ذال کسره گرفته است)
اذلغتنامه دهخدااذ. [ اِ ] (ع حرف ربط) چون . برای آنکه . || آنگاه . و آن برای زمان ماضی است و گاهی برای مفاجاة آید بشرط که در جواب بینا یا بینما واقع شود و قد تکون زائدة نحو اذ
ﭐدَّکَرَفرهنگ واژگان قرآنبه ياد آورد (در اصل" ﭐذ ْ تکَرَ" در باب افتعال بوده که تا و ذال به دال تبديل شده اند)
لَا تَأْتِيهِمْفرهنگ واژگان قرآننزد آنان نمی آمدند (چون در عبارت "إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعاً وَيَوْمَ لَا يَسْبِتُونَ لَا تَأْتِيهِمْ " بعد از" إذ "آمده ماضی ،معن