لغتنامه دهخدا
اضناء. [ اِ ] (ع مص ) (از «ض ن ء») بسیاربچه شدن زن و کذلک غیرها. (منتهی الارب ). صاحب فرزند بسیار شدن زن ، یقال : اضنأت المراءة؛ ای کثر ولدها. (ناظم الاطباء). بسیارفرزند شدن زن . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || صاحب بسیار مال گردیدن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بسیارمال