ادادالغتنامه دهخداادادا. [ اَدْ دا ] (اِ) اداد. بلغت بربری اشخیص است که اسدالارض عبارت از او باشد. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). بلغت بربری نوعی از مازریون است و آن سفید و سیاه میباشد، س
ادادای ابیضلغتنامه دهخداادادای ابیض . [ اَدْ دا ی ِ اَ ی َ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به اداد و ادادا شود.
ادادای اسودلغتنامه دهخداادادای اسود. [ اَدْ دا ی ِ اَ وَ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به اداد و ادادا شود.
ﭐدَّارَأْتُمْفرهنگ واژگان قرآنخود را مبری و یکدیگر را متهم می کردید (در اصل تدارأتم بوده ، و تدارء بمعناي تدافع ومشاجره است ، و از ماده ( د - ر- ء ) است ، که بمعناي دفع است )
ادادای ابیضلغتنامه دهخداادادای ابیض . [ اَدْ دا ی ِ اَ ی َ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به اداد و ادادا شود.
ادادای اسودلغتنامه دهخداادادای اسود. [ اَدْ دا ی ِ اَ وَ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به اداد و ادادا شود.
ادافهملغتنامه دهخداادافهم . [ اَ ف َ ] (نف مرکب ) دریابنده ٔ رمز و علامت و اشاره . آنکه رمز و اشاره دریابد : هرچه در خاطر عاشق گذرد میدانی خوش ادایاب و ادافهم و ادادان شده ای .صائ
ادادلغتنامه دهخدااداد. [ اَدْ دا ] (اِ) در لغت بربری ، نام گیاهی است که بعربی اشخیص گویند. در لغت بربرهمزه ٔ کلمه اصلی است . رجوع به اشخیص شود. شوک العلک .بشکراین . خامالاون لوق
ادالغتنامه دهخداادا. [ اَ ] (از ع ، اِ) در تداول فارسی ، غمزه . عشوه . ناز. بشک . خوبی حرکات معشوق . (غیاث اللغات ): خوش ادا. || رمز. اشاره . (غیاث اللغات ) : هرچه در خاطر عاشق