اخویلغتنامه دهخدااخوی . [ اَ خ َ وی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به أخ و اخت . و اینکه عوام فارسی زبانان آنرا بمعنی برادر گویند غلط است چنانکه ابوی بمعنی پدر.
اخويدیکشنری عربی به فارسیبرادرانه , از روي مهرباني , از روي دوستي , دوستانه , برادر وار , اءتلا في , اتحادي
اخوینلغتنامه دهخدااخوین . [ ] (اِخ ) محمدبن قاسم ملقب بمحیی الدین متوفی بسال 904 هَ . ق . او راست : حاشیه ای بر حاشیه ٔ سیدشریف بر تجرید و رسالة فی الزندیق موسومة بالسیف المشهور.
قاضی اخویلغتنامه دهخداقاضی اخوی . [ اَ خ َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان قره از بخش میاندوآب شهرستان مراغه . در50هزارگزی جنوب خاوری میاندوآب و 13هزارگزی جنوب باختری شوسه ٔ شاهین دژ به م
اخوینلغتنامه دهخدااخوین . [ ] (اِخ ) محمدبن قاسم ملقب بمحیی الدین متوفی بسال 904 هَ . ق . او راست : حاشیه ای بر حاشیه ٔ سیدشریف بر تجرید و رسالة فی الزندیق موسومة بالسیف المشهور.
قاضی اخویلغتنامه دهخداقاضی اخوی . [ اَ خ َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان قره از بخش میاندوآب شهرستان مراغه . در50هزارگزی جنوب خاوری میاندوآب و 13هزارگزی جنوب باختری شوسه ٔ شاهین دژ به م
دم الاخوینلغتنامه دهخدادم الاخوین . [ دَ مُل ْ اَ خ َ وَ ] (ع اِ مرکب ) دم الثعبان . (ناظم الاطباء). خون سیاوشان . (دهار)(مهذب الاسماء). خون سیاوشان ، و آن صمغ درختی است سرخ خالص مایل