لغتنامه دهخدا
خربه . [ خ ُ ب َ ] (ع اِ) فساد در دین . (منتهی الارب ). || هر ثقبه ٔ مدوری . || وسعت شکافتگی گوش . ج ، خُرب ، خُروب ، اَخراب . || سوراخ سوزن . ج ، خُرب ، خروب ، اَخرب . || سوراخ کون . ج ، خُرب ، خُروب ، اَخراب . || دسته ٔ توشه دان یا توشه ٔ آن . ج ، خُرب ، خُروب ، اَخراب . ||