احورلغتنامه دهخدااحور. [ اَ وَ ] (ع ص ) سیاه چشم . دارای چشمی مانند چشم آهو تمام سیاه . || آنکه سپیده ٔ چشم وی سخت سپید بود و سیاهی سخت سیاه . (مهذب الاسماء). آنکه سیاهه ٔ چشم ا
اهورلغتنامه دهخدااهور. [ اَهَْ وَ ] (اِ) معشوق و مطلوب . (برهان ) (هفت قلزم ) (ناظم الاطباء). معشوق و محبوب . (جهانگیری از شعوری ) : دو گوشت همیشه سوی گنجگاودو چشمت همیشه سوی اه
احورارلغتنامه دهخدااحورار. [ اِ وِ ] (ع مص ) سخت سپید گردیدن . سپید شدن . (تاج المصادر بیهقی ). || احور گردیدن . سیاه چشم شدن . (تاج المصادر بیهقی ).- احورار عین ؛ حوراء گردیدن چ
احورانلغتنامه دهخدااحوران . [ اَ وَ ] (ع ص ، اِ) تثنیه ٔ احور. || (اِخ ) موضعی است مذکور در شعر. (معجم البلدان ).
احورهلغتنامه دهخدااحوره . [ اَ وِ رَ ] (ع اِ) ج ِ حُوار و حِوار، بمعنی بچه ٔ ناقه همینکه بزاید یا آنکه از شیر بازشده باشد.
احوریلغتنامه دهخدااحوری . [ اَ وَ ری ی ] (ع ص ) سپید نازک . (مؤید الفضلاء). سپید روشن . || نرم و نازک . || آنکه دارای پوست نرم و تابان و درخشان بود.
ابوراشدلغتنامه دهخداابوراشد. [ اَ ش ِ ] (اِخ ) کوفی . محدث است و علی و عبدالعزیزبن سیاه از او روایت کند.
احورارلغتنامه دهخدااحورار. [ اِ وِ ] (ع مص ) سخت سپید گردیدن . سپید شدن . (تاج المصادر بیهقی ). || احور گردیدن . سیاه چشم شدن . (تاج المصادر بیهقی ).- احورار عین ؛ حوراء گردیدن چ
احورانلغتنامه دهخدااحوران . [ اَ وَ ] (ع ص ، اِ) تثنیه ٔ احور. || (اِخ ) موضعی است مذکور در شعر. (معجم البلدان ).
احورهلغتنامه دهخدااحوره . [ اَ وِ رَ ] (ع اِ) ج ِ حُوار و حِوار، بمعنی بچه ٔ ناقه همینکه بزاید یا آنکه از شیر بازشده باشد.
احوریلغتنامه دهخدااحوری . [ اَ وَ ری ی ] (ع ص ) سپید نازک . (مؤید الفضلاء). سپید روشن . || نرم و نازک . || آنکه دارای پوست نرم و تابان و درخشان بود.
حوراءلغتنامه دهخداحوراء. [ ح َ ] (ع ص ، اِ)نعت از حَوَر و مؤنث احور است . (مهذب الاسماء). به معنی زن یا دختر که چشمانی سیاه و گرد و مدور و پلکهای باریک داشته باشد یا دارای چشمان