اجلیلغتنامه دهخدااجلی . [ اَ لا ] (ع ص )آنکه مویش از پیش سر رفته بود. || که موی هر دو جانب پیشانی وی رفته باشد. مؤنث : جَلْواء.
اجلیلغتنامه دهخدااجلی . [ اَ لا ](ع ن تف ) جلی تر. روشن تر. (مؤید). هویداتر. (مقابل اخفی ) : تعریف بأجلی . مُعرِّف از مُعرَّف اجلی باید.
اجلیلغتنامه دهخدااجلی . [ اَ ج َ لا ] (اِخ ) کوهی است در مشرق ذات الأصاد، از سرزمین شربّة. || ابن سکیت گفته : سه پشته است واقع در مبداءةالنعم ثعل ، در کنار جریب که به ثُعل می پ
عجلیلغتنامه دهخداعجلی . [ ع َ لا ] (ع ص ) زن شتاب کار. ج ، عجالی ̍. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || کمان تیرزودگذر. (منتهی الارب ). قوس عجلی ؛ ای سریعة السهم .
عجلیلغتنامه دهخداعجلی . [ ع َ لی ی ] (ص نسبی ) نسبت است به عجل بن لجیم بن صعب بن علی بن بکربن وائل . رجوع به عجل بن لجیم و اللباب ج 2 ص 124 شود.
عجلیلغتنامه دهخداعجلی .[ ع َج ْ ج َ ] (اِخ ) عثمان بن علی بن شراف العجلی ، مکنی به ابوسعد از اهل بنج دیه است . وی فقیهی فاضل بوده .فتوی میداد. نزد قاضی حسین المروالروذی فقه آموخ
اجلینلغتنامه دهخدااجلین . [ اَ ج َ ل َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ اَجل .- اَبْعَدُالاَجلَین .- اَقرَب ُالاَجلَین .
اجلینلغتنامه دهخدااجلین . [ اَ ج َ ل َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ اَجل .- اَبْعَدُالاَجلَین .- اَقرَب ُالاَجلَین .
جلواءلغتنامه دهخداجلواء. [ ج َل ْ ] (ع ص ) مؤنث اجلی . زنی که پیش سر او عاری از مو باشد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به اجلی شود. || جبهة جلواء؛ پیشانی فر
اخفیلغتنامه دهخدااخفی . [ اَ فا ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خفی . خفی تر. پوشیده تر. مقابل اجلی : تعریف باخفی .- امثال : اخفی مما یخفی اللیل .اخفی من الماء تَحت َالرﱡفَه .
اضواءلغتنامه دهخدااضواء. [ اَض ْ وَءْ ] (ع ن تف ) اضوء. روشن تر. باروشنایی تر. (ناظم الاطباء): اجلی من الدرر علی نحور الحرائر و اضواء من دراری النجوم الزواهر. (محمدبن نصربن منصور
