لغتنامه دهخدا
حجزة. [ ح ُ زَ ] (ع اِ) جای بستن ازار. جای شلواربند. معقدالازار. ازار بستنگاه از میان . و در اسب ، آنجا از شکم وی را گویند که مقابل بستنگاه باشد. مؤخر الصفاق بالحقو: النبی آخذ بحجزة اﷲ؛ ای بسبب منه (حدیث ). ج ، حُجَز. (منتهی الارب ). || نیفه ٔ شلوار. (منتهی الارب ). نورد شلو