اجدرلغتنامه دهخدااجدر. [ اَ دَ ] (ع ن تف ) ارآی . الیق . اَحری . احق ّ. سزاوار. (مهذب الاسماء). سزاوارتر. جدیرتر. اولی .
اژدرلغتنامه دهخدااژدر. [ اَ دَ / اِ دَ ] (اِ) مار بزرگ . (برهان ). مار بزرگ جثه . (غیاث اللغات ). اژدرها. اژدها. تنّین . ثعبان . (بحر الجواهر). بَرغَمان . بُرسان . در اساطیر قدی
اژدرفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. در افسانه‌ها ماری بسیار‌بزرگ که از دهانش آتش بیرون می‌آمد؛ اژدها.۲. (نظامی) نوعی موشک زیرآبی که پس از برخورد به هدف منفجر می‌شود.
اجدرونتنلغتنامه دهخدااجدرونتن . [ اَ دَ ت َ ] (هزوارش ، مص ) بلغت زند و پازند (!) درو کردن و درویدن . (برهان قاطع).
اجدرونتنلغتنامه دهخدااجدرونتن . [ اَ دَ ت َ ] (هزوارش ، مص ) بلغت زند و پازند (!) درو کردن و درویدن . (برهان قاطع).
اجدارلغتنامه دهخدااجدار. [ اِ ] (ع مص ) اَجدَرَ الشجر؛ برآمد بر آن مانند نخود. (منتهی الارب ). || جَدَرناک گردیدن زمین ، و آن گیاهی است که در ریگ روید: اَجدَرَ المکان . (منتهی ال
اقمنلغتنامه دهخدااقمن . [ اَ م َ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی است از قمین . سزاوارتر. احق . احری . اجدر. اولی .
اولیلغتنامه دهخدااولی . [ اَ لا ] (ع ن تف ) بهتر. سزاوارتر. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). احری . (منتهی الارب ). اجدر. احق . احجی . صواب تر و سزاوارتر. (آنندراج ) (غیاث اللغات
احریلغتنامه دهخدااحری . [ اَ را ] (ع ن تف ) سزاوارتر. الیق . اجدر. ارآی . شایسته تر. درخورتر. بسزاتر. اولی . احق . اصلح . اقمن : تا بر وجه اولی و احری ادا کرده آید. (چهارمقاله )