اسپهلغتنامه دهخدااسپه . [ اَ پ َ / پ ِ ] (ص نسبی ، پسوند) مرکب از اسپ + -ه ، پسوند نسبت : دواسپه ؛ با دو اسپ ، دارای دو اسب . سه اسپه ؛ با سه اسپ . رجوع به فهرست شاهنامه ٔ ولف ش
اسپهلغتنامه دهخدااسپه . [ اِ پ َه ْ ] (اِ) مخفف اسپاه . لشکر. عسکر. سپاه . قشون : حمله بردند اسپه جسمانیان جانب قلعه و دز روحانیان . مولوی .|| سگ . کلب .
ثحفلغتنامه دهخداثحف . [ ث ِ / ث َ ح ِ ] (ع ص ) دارای راهها (در شکنبه ) که گوئی طبقات سرگین است . ج ، اثحاف .
