تشحاءلغتنامه دهخداتشحاء. [ ت َ ] (ع ص ) مؤنث اتشح ؛ یعنی زن خبیث النفس و حریص . (ناظم الاطباء). رجوع به تشح و تشحة شود.
تشحلغتنامه دهخداتشح . [ ت َ ش َ ] (ع اِ) ترس و بیم بمعنی تشحه است . رجل اَتشح ؛ مرد تشحه ناک . (منتهی الارب ). مردی است بددل یا خشمناک یا پلیدنفس و حریص . تشح به تحریک مثل تشحه
ثحفلغتنامه دهخداثحف . [ ث ِ / ث َ ح ِ ] (ع ص ) دارای راهها (در شکنبه ) که گوئی طبقات سرگین است . ج ، اثحاف .