اتباعلغتنامه دهخدااتباع . [ اَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ تابع. تبع. پس روان . پس روندگان . تابعین . پیروان : صندوق های شکاری برگشادند تا نان بخوردند و اتباع و غلامان وحاشیه همه بخوردند. (
کاپیتولاسیونفرهنگ انتشارات معین(تُ) [ فر. ] (اِ.) حقی که به اتباع بیگانه در مملکتی دهند مبنی بر این که اگر در آن کشور جرمی مرتکب شدند در محاکم خود آن کشور محاکمه نشوند بلکه در محکمه های مربوط
ویزافرهنگ فارسی عمید / قربانزادهاجازهنامهای که نمایندۀ یک کشور، برای سفر به آن کشور، به اتباع بیگانه می‌دهد؛ روادید.
خارجیفرهنگ فارسی طیفیمقوله: کمیت ی، بیگانه، اجنبی، فرنگی، تبعۀ خارجه، ناشناس، غیر، غریبه، غریب، غربتی، آواره، پناهنده، کوچ‌کننده بیگانگان، اغیار، اجانب، اَتباع خارجه(بیگانه، خارجی)،
کنسولconsulواژه‌های مصوب فرهنگستاننمایندۀ منصوب یک دولت در کشوری بیگانه برای حفظ و تأمین منافع اتباع آن کشور در کشور میزبان و تسهیل مراودات اتباع دو کشور