اتانلغتنامه دهخدااتان .[ اَ / اِ ] (ع اِ) خر ماده . ماچه خر. ماچه الاغ . ماده خر. (مهذب الأسماء). خرماچه . ماچه حماره . اُم ﱡحِلس . و شیر او مسلولان را بغایت نافع است . و اتانة
اتانفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهگازی فرّار، بی‌رنگ، بی‌بو، و قابل اشتعال که به عنوان سوخت و نیز در بعضی از یخچال‌ها به عنوان عامل سرمازا به کار می‌رود.
اطعندیکشنری عربی به فارسیخون بسته و لخته شده , خون , تکه سه گوش (در دوزندگي) , زمين سه گوش , سه گوش بريدن , شاخ زدن , باشاخ زخمي کردن , سوراخ کردن
اطانلغتنامه دهخدااطان . [ اِ ] (اِخ ) نام جایی است ، و اضان نیز روایت شده است . ابن مقبل گوید:تبصر خلیلی هل تری من ظعائن تحملن بالعلیاء فوق اطان ...و از قول اعشی اطار روایت شده
اطعنلغتنامه دهخدااطعن . [ اَ ع َ ] (ع ن تف ) طعن کننده تر. (ناظم الاطباء). نیزه زننده تر : اطعنهابالقناة اضربهابالسیف جحجاحها مسودها. متنبی .|| عیبجویی کننده تر. (ناظم الاطباء).
عطانلغتنامه دهخداعطان . [ ع ُطْ طا ] (ع ص ، اِ) ج ِ عاطِن . (اقرب الموارد). رجوع به عاطن شود. || قوم عطان ؛ قوم که شتران را بر «عطن » فرود آورند. (منتهی الارب ). قومی که در اعطا
اتان الضحللغتنامه دهخدااتان الضحل . [ اَ نُض ْ ض َ ] (ع اِ مرکب ) سنگ گازران . (مهذب الأسماء). || سنگ بزرگ بر سر چاه که از چغزلاوه گرفتن پای بر آن لغزد. || سنگی بزرگ که پاره ای از آن
اتانینلغتنامه دهخدااتانین . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ اَتون . آتش دانهای نانوایان و آهک پزان و جز آن . کوره های آجرپزی . تنورهای نانوائی .
اتان الضحللغتنامه دهخدااتان الضحل . [ اَ نُض ْ ض َ ] (ع اِ مرکب ) سنگ گازران . (مهذب الأسماء). || سنگ بزرگ بر سر چاه که از چغزلاوه گرفتن پای بر آن لغزد. || سنگی بزرگ که پاره ای از آن