ابویوسفلغتنامه دهخداابویوسف . [ اَ بو س ُ ] (اِخ ) محمدبن کثیربن عطاء یمانی . محدث است و از اوزاعی و معمربن شوذب روایت کند.
ابویوسفلغتنامه دهخداابویوسف . [ اَ بو س ُ ] (اِخ ) ابن رشید الهمدانی .نزیل دمشق . وفات او به سال 643 هَ . ق . بود. او راست : کتاب اعراب القرآن . و شرح قصیده ٔ شاطبیة قاسم بن فیرة و
ابویوسفلغتنامه دهخداابویوسف . [ اَ بو س ُ ] (اِخ ) مکّی . محدث است . او از عطاء و از او یعقوب القعقاع روایت کند.
دیر ابویوسفلغتنامه دهخدادیر ابویوسف . [ دَ رِ اَ س ُ ] (اِخ ) دیری در بالای موصل و پائین تر از بلد و میان آن تا شهر بلد یک فرسخ است و بر ساحل دجله بر سر راه قافله ها قرار دارد. دیری اس
قاضی ابویوسفلغتنامه دهخداقاضی ابویوسف . [ اَ س ُ ] (اِخ ) یعقوب بن ابراهیم . رجوع به ابویوسف یعقوب بن ابراهیم شود.
دیر ابویوسفلغتنامه دهخدادیر ابویوسف . [ دَ رِ اَ س ُ ] (اِخ ) دیری در بالای موصل و پائین تر از بلد و میان آن تا شهر بلد یک فرسخ است و بر ساحل دجله بر سر راه قافله ها قرار دارد. دیری اس
قاضی ابویوسفلغتنامه دهخداقاضی ابویوسف . [ اَ س ُ ] (اِخ ) یعقوب بن ابراهیم . رجوع به ابویوسف یعقوب بن ابراهیم شود.
جرجانیلغتنامه دهخداجرجانی . [ ج ُ ] (اِخ ) ابویوسف . از روات بود. رجوع به تاریخ جرجان تألیف ابوالقاسم سهمی ص 458 شود.
کرمانیلغتنامه دهخداکرمانی . [ ک ِ ] (اِخ ) ابویوسف یعقوب بن یوسف الکرمانی النیشابوری الشیبانی الفقیه الحافظ، معروف به ابن اخرم و متوفی در سنه ٔ 287 هَ . ق . وی منسوب به کرمانیه مح
