ابوراسبلغتنامه دهخداابوراسب . [ اَ س ِ ] (اِخ ) البجلی . شاعر عرب . او را پنجاه ورقه شعر است . (ابن الندیم ).
ابواسبکتکین دستاردارلغتنامه دهخداابواسبکتکین دستاردار. [ اَ ؟ ت َ ن ِ دَ ] (اِخ ) بزمان عزالدوله بختیار بود و او مأمور تسلیم هاون محتوی دویست رطل زر است که پس از خرابی خانه ای مکشوف شد. (از اب
ابوابراهیملغتنامه دهخداابوابراهیم . [ اَ اِ ] (اِخ ) کنیت ناصربن رضابن محمدبن عبداﷲ علوی . محدث و فقیه شیعی . شاگرد شیخ ابوجعفر طوسی . رجوع به ناصربن رضا... شود.
ابوابراهیملغتنامه دهخداابوابراهیم . [ اَ اِ ] (اِخ ) کنیت نجیب الدین محمدبن جعفربن محمدبن نما. رجوع به ابن نما نجیب الدین ... شود.
کاسبلغتنامه دهخداکاسب . [ س ِ ] (اِخ ) از اعلام است . (ناظم الاطباء). || (ع اِ) ابوکاسب ؛ گرگ . (منتهی الارب ).
گرگلغتنامه دهخداگرگ . [ گ ُ ] (اِ) پارسی باستان ورکانا ، اوستایی وهرکه (گرگ )، پهلوی گورگ ، هندی باستان ورکه (گرگ )، ارمنی گل ، کاشانی ور، ورگ ، ورگ ، مازندرانی وُرگ ، کردی ورگ
ابوراسبلغتنامه دهخداابوراسب . [ اَ س ِ ] (اِخ ) البجلی . شاعر عرب . او را پنجاه ورقه شعر است . (ابن الندیم ).
ابواسبکتکین دستاردارلغتنامه دهخداابواسبکتکین دستاردار. [ اَ ؟ ت َ ن ِ دَ ] (اِخ ) بزمان عزالدوله بختیار بود و او مأمور تسلیم هاون محتوی دویست رطل زر است که پس از خرابی خانه ای مکشوف شد. (از اب
دستاردارلغتنامه دهخدادستاردار. [ دَ ] (نف مرکب ) دستاردارنده .دستارور. معمم . (یادداشت مرحوم دهخدا) : این چو مگس خونخور و دستاردارو آن چوخره سرزن و باطیلسان . خاقانی . || دارنده ٔ س
