ابومحمودلغتنامه دهخداابومحمود. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن احمدبن محمد مقدسی . ملقب به شهاب الدین . وفات 665 هَ . ق . اوراست : افحام المماری باخبار تمیم الداری . (کشف الظنون ). و رجوع به
ابومحمودلغتنامه دهخداابومحمود. [ اَ م َ ] (اِخ ) احمدبن ابراهیم مقدسی . تلمیذ حافظ ذهبی . رجوع به احمد... شود.
ابومحمدلغتنامه دهخداابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) ابن سراج . رجوع به جعفربن احمد سراج ... شود.
ابومحمدلغتنامه دهخداابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) عبداﷲبن ابی الهیثم . رجوع به عبداﷲ... شود.
ابومحمدلغتنامه دهخداابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) غسانی مملوک . شاعری مُقِل ّ است . (ابن الندیم ).
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابومحمود. رجوع به احمدبن محمدبن ابراهیم بن هلال مقدسی و احمدبن ابراهیم مقدسی ... شود.
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن ابراهیم مقدسی مکنی به ابومحمود شاگرد حافظ ذهبی . او راست : اسماءالمدلسین .
شهاب الدینلغتنامه دهخداشهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) نام ابومحمودبن احمدبن محمد مقدسی است . رجوع به ابومحمود... شود.
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد مقدسی شافعی ، مکنی به ابومحمود و مقلب بشهاب الدین . او راست : مثیرالغرام الی زیارة القدس و الشام . وفات وی به سال 765 هَ .ق . ب
