ابومالکلغتنامه دهخداابومالک . [ اَ ل ِ ] (اِخ ) ابن برعش . سلطان یمن از بنی حمیر. او پس از پدر خویش برعش مالک تخت و تاج شد و مدت پنجاه سال پادشاهی راند و بعضی گفته اند او در اواخر
ابوالکلابلغتنامه دهخداابوالکلاب . [ اَ بُل ْ ؟ ] (اِخ ) ورقأبن اشعر. رجوع به ابوالکلاب بن لسان الحمره شود.
ابوالکرملغتنامه دهخداابوالکرم . [ اَ بُل ْ ک َ رَ ] (اِخ ) خمیس بن علی بن احمد جوزی فقیه . رجوع به خمیس ... شود.
ابوالکرملغتنامه دهخداابوالکرم . [ اَ بُل ْ ک َ رَ ] (اِخ ) مبارک بن حسن بن احمد بغدادی . رجوع به مبارک ... شود.
ثعلبةلغتنامه دهخداثعلبة. [ ث َ ل َ ب َ ] (اِخ ) ابومالک . تابعی است . او از لیث بن ابی سلیم و از او فریابی روایت کند.
جلختجانیلغتنامه دهخداجلختجانی . [ ج ُ ل َ ت ُ ] (اِخ ) ابومالک سعیدبن هبیرة. از حمادبن زید روایت کند. قاسم بن محمدمیدانی از او حدیث شنیده است . (از معجم البلدان ).
قریظیلغتنامه دهخداقریظی . [ ق ُ رَ ] (اِخ ) ثعلبةبن ابومالک (مکنی به ابومالک )، مکنی به ابوجعفر مدنی . از محدثان و پیشوایان بنی قریظه است . وی از ابن عمر روایت کند و ابن الحاد و
بشرلغتنامه دهخدابشر. [ ب ِ ] (اِخ ) ابن غالب مکنی به ابومالک محدث است و حدیث منکر از زهری روایت کند. رجوع به عیون الاخبارج 1 ص 314 س 5 و الکنی تألیف دولابی ج 2 ص 103 شود.