ابوسلیکلغتنامه دهخداابوسلیک . [ اَ س ُ ل َ ] (اِخ )گرگانی . نام شاعری مادح ملوک صفّاری . از اشعار او تنها پاره ای در لغت نامه ها بر جای است و از آن جمله :خون خود را گر بریزی بر زمی
ابوسلیمانلغتنامه دهخداابوسلیمان . [ اَ س ُ ل َ ] (اِخ ) حکم بن عمر الرعینی شامی . او از عمربن عبدالعزیز روایت کند.
ابوسلیمانلغتنامه دهخداابوسلیمان . [ اَ س ُ ل َ ] (اِخ ) حمدبن محمدبن ابراهیم البستی الخطابی . رجوع به ابوسلیمان احمد یا محمد... شود.
ابوسلیمانلغتنامه دهخداابوسلیمان . [ اَ س ُ ل َ ] (اِخ ) خالدبن ولیدبن المغیرةبن عبداﷲبن عمروبن مخزوم صحابی . رجوع به خالد... شود.
ابوسلیمانلغتنامه دهخداابوسلیمان . [ اَ س ُ ل َ ] (اِخ ) ابن جبیربن مطعم قریشی . یحیی بن قریش از او روایت کرده است .
ابوسلیمانلغتنامه دهخداابوسلیمان . [ اَ س ُ ل َ ] (اِخ ) ابن قریه . ایّوب بن زیدبن قیس . رجوع به ابن قریه ابوسلیمان ... شود.
گرگانیلغتنامه دهخداگرگانی . [ گ ُ ] (اِخ ) ابوسلیک گرگانی را از شاعران دوره ٔ عمروبن لیث صفاری (265 - 299 هَ . ق .) دانسته اندو از این قرار وی از قدیمترین شاعران زبان فارسی بوده و
وشمفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= بلدرچین: ◻︎ در جنب علو همتت چرخ / مانندۀ وشم پیش چرغ است (ابوسلیک: شاعران بی‌دیوان: ۶).
زاغنلغتنامه دهخدازاغن . [ غ َ ] (اِ) آروغ : از فرط عطای او زند آزپیوسته ز امتلاءزاغن .ابوسلیک گرگانی . (از سعید نفیسی در آثار و احوال رودکی ج 3 ص 1139).
درغمفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهاز الحان قدیم ایرانی: ◻︎ چنان مستغرقم در غم که مطرب / اگر درغم سراید غم فزاید (ابوسلیک: شاعران بی‌دیوان: ۶).