ابوسلمهلغتنامه دهخداابوسلمه . [ اَ س َ ل َ م َ ] (اِخ ) ابن دینار. مولی ربیعةبن مالک . او راست : جزئی در حدیث .
ابوسلمهلغتنامه دهخداابوسلمه . [ اَ س َ ل َ م َ ] (اِخ ) ابن سفیان . او از ابی امیةبن الاخنس و عبداﷲبن السائب و از او محمّدبن عباد و عبدالملک بن عبداﷲ و یحیی بن صیفی وعبدالعزیزبن عب
ابوسلمهلغتنامه دهخداابوسلمه . [ اَ س َ ل َ م َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن عبیداﷲبن عمربن الخطاب . او از قاسم حدیث شنوده است .
ابوسلمهلغتنامه دهخداابوسلمه . [ اَ س َ ل َ م َ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمن بن عوف . تابعی و یکی از فقهای سبعه است که پیش از ظهور ائمه ٔ اربعه ٔ اهل سنّت مرجع فتاوی مسلمانان بودند. و بعض
ابوالمهلبلغتنامه دهخداابوالمهلب . [ اَ بُل ْ م ُهََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) راشدبن داود صنعانی . محدث است .
ابوالمهنالغتنامه دهخداابوالمهنا. [ اَ بُل ْ م ُ هََ ن ْ نا ] (اِخ ) خلف بن خالد بصری . محدث است و از بکربن مضر روایت کند.
عربیلغتنامه دهخداعربی . [ ع َ رَ ] (اِخ ) ابوسلمة الزبیربن عربی البصری . وی از ابن عمر روایت دارد و حمادبن زید و معمر ازو روایت کنند. (اللباب فی تهذیب الانساب ).
کاجریلغتنامه دهخداکاجری . [ ج َ ] (اِخ ) ابوسلمةاحمدبن محمدبن عیسی بن سلیمان بن داود کاجری . وی از لیث بن نصر کاجری حدیث شنید و ابوتراب اسماعیل بن طاهر النسفی از او روایت داردو ج