ابوزکریالغتنامه دهخداابوزکریا. [ اَ زَ ک َ ری یا ] (اِخ ) بخاری . رجوع به ابوزکریا عبدالرحیم بن احمد... شود.
ابوزکریالغتنامه دهخداابوزکریا. [ اَ زَ ک َ ری یا ] (اِخ ) ابن منده . رجوع به ابوزکریا یحیی بن عبدالوهاب ... شود.
ابوزکریالغتنامه دهخداابوزکریا. [ اَ زَ ک َ ری یا ] (اِخ ) یحیی بن مسعودبن عثمان یا یحیی ثالث . بیستمین از ملوک بنوحفص تونس (از 893 تا 899 هَ . ق .).
ابوزکریالغتنامه دهخداابوزکریا. [ اَ زَ ک َ ری یا ] (اِخ ) ابن منده ٔ اصفهانی . رجوع به ابوزکریا یحیی بن عبدالوهاب بن الامام ابی عبداﷲ محمد... شود.
ابوزکریلغتنامه دهخداابوزکری . [ اَ ؟ ](ع اِ مرکب ) قمری . (دمیری ) (المزهر). کبوتر صحرائی .وَرَشان . طوقدار. مرغ الهی . نازو. کناد. ابوطلحه .
ابوبکرشاهلغتنامه دهخداابوبکرشاه . [ اَ بو ب َ ] (اِخ ) پنجمین تن از سلاطین تغلقیه ٔ هندوستان (791 - 792 هَ . ق .).
ابوریاحلغتنامه دهخداابوریاح . [ اَ ] (ع اِ مرکب ) باقلی آب . (السامی فی الاسامی ). باقلاآب . (مهذب الاسماء).
بارابیلغتنامه دهخدابارابی .(اِخ ) ابوزکریا یحیی بن احمد ادیب بارابی ، منسوب به باراب یا فاراب . یکی از پیشوایان متتبع در لغت . وی کتاب المصادر را در لغت تألیف کرده است و از ابوعب
یحییلغتنامه دهخدایحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابوزکریا. یکی از امرای دولت موحدین است و از طرف اینان سمت والیگری در افریقا را داشت و چون آن دولت رو به ضعف نهاد وی در اندیشه ٔ خودس
جرجانیلغتنامه دهخداجرجانی . [ ج ُ ] (اِخ ) یحیی بن سعید مکنی به ابوزکریا. از فقها بود و کتابی در اصول فقه تصنیف کرد. (از تاریخ جرجان تألیف ابوالقاسم سهمی ص 454).
رازیلغتنامه دهخدارازی . (اِخ ) یحیی بن معاذ واعظ رازی مکنی به ابوزکریا. از رجال طریقت و از معاصران جنیدبغدادی بود. گویند زمانی به بغداد رفت و زهاد و مشایخ صوفی بر وی گرد آمدند و
