ابورعلهلغتنامه دهخداابورعله . [ اَ رَ / رِ / رُ ل َ ] (ع اِ مرکب ) گرگ . (منتهی الارب ). ذئب . سرحان . سیّد.
ابوالهداجلغتنامه دهخداابوالهداج . [ اَ بُل ْ هََدْ دا ] (اِخ ) محدث است . او از ابن المسیب و از او حرملة روایت کرده است .
ابوالهدیللغتنامه دهخداابوالهدیل . [ اَ بُل ْ هََ ] (ع اِ مرکب ) کبوتر. (مهذب الاسماء). ابوعکرمه . ابوسهل .کبتر. کفتر. حمام . حمامة. کالوج . نامه بر. سماروک .
گرگلغتنامه دهخداگرگ . [ گ ُ ] (اِ) پارسی باستان ورکانا ، اوستایی وهرکه (گرگ )، پهلوی گورگ ، هندی باستان ورکه (گرگ )، ارمنی گل ، کاشانی ور، ورگ ، ورگ ، مازندرانی وُرگ ، کردی ورگ
رعلةلغتنامه دهخدارعلة. [ رَ ل َ ] (ع اِ) آنچه از گوش گوسپند و ماده شتر بریده آونگان گذارند. || غلاف سرنره . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || شترمرغ . (ناظم الاطباء)
ابوالهداجلغتنامه دهخداابوالهداج . [ اَ بُل ْ هََدْ دا ] (اِخ ) محدث است . او از ابن المسیب و از او حرملة روایت کرده است .
