ابوخلفلغتنامه دهخداابوخلف . [ اَ خ َ ل َ ] (اِخ ) محمدبن عبدالملک سلمی طبری ، از مردم طبرستان و ساکن سَلْم محله ای به شیراز. او راست : کتاب معین . کتاب الکنایه و این کتاب در فن خو
ابوخلفلغتنامه دهخداابوخلف . [ اَ خ َ ل َ ] (اِخ ) مروان الاصغر. محدث است و عوف بن ابی جمیله از او روایت کند.
بامرهلغتنامه دهخدابامره . [ م ُرْ رَ ] (اِخ ) صورتی از ابومرة. و آن کنیه ٔ ابلیس است . (آنندراج ). شیطان . ابوخلاف : نیست اندر جهان نکونفسی نا کسی مانده چرخ را نه کسی اندرین کارگ
بلأزلغتنامه دهخدابلأز. [ ب َ ءَ ] (ع ص ، اِ) بُلأز. مرد کوتاه . (منتهی الارب ). قصیر. (ذیل اقرب الموارد از قاموس ). || کودک سطبر سخت . (منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد از ق
خناسلغتنامه دهخداخناس . [ خ َن ْ نا ] (ع ص ، اِ) شیطان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). دیو که وسوسه کند. (مهذب الاسماء). عزازیل . ابلیس . ابوخلاف . (یادداشت
ابومرهلغتنامه دهخداابومره . [ اَ م ُرْ رَ ] (اِخ ) کنیت ابلیس . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). شیطان . ابولبینی . ابلیس . عزازیل .خناس . ابوخلاف . بومره . شیخ نجدی . ابوالعیزار. د
عزازیللغتنامه دهخداعزازیل .[ ع َ ] (اِخ ) (معرب از عبری ) طبق روایات ، یکی از سه فرشته (هاروت ، ماروت ، عزازیل ) است که خدا آنان را به کره ٔ زمین فرستاد تا مانند آدمیان زندگی کنند