ابوالعبرةلغتنامه دهخداابوالعبرة. [ اَ بُل ْ ع َ ب َ رَ ] (ع ص مرکب ) ابوعَبَره . ابوالعَبَر. بیهوده گوی . فسوس کننده . (منتهی الأرب ).