لغتنامه دهخدا
ظلیم . [ ظَ ] (ع اِ) شترمرغ نر. اشترمرغ . نعام . نعامه . مرغ آتش خوار. رفراف . ابوالبیض . ابوالصحاری . ابوثلثین . ج ، ظِلمان ، ظُلمان ، اَظلِمة. (ذیل اقرب الموارد) : کامران باش و می لعل خور و دشمن راگو همی خور شب و روز آتش سوزان چو ظلیم . <