ابوالخطابلغتنامه دهخداابوالخطاب . [ اَ بُل ْ خ َطْ طا] (اِخ ) ابن فرات جعفربن محمد. بعضی کنیت او را ابوعبداﷲ گفته اند. رجوع به ابن فرات ابوعبداﷲ... شود.
ابوالخطابلغتنامه دهخداابوالخطاب . [ اَبُل ْ خ َطْ طا ] (اِخ ) حرب بن میمون الانصاری یا عبدی .بدل بن المحبر از او و وی از نضربن انس روایت کند.
ابوالخطابلغتنامه دهخداابوالخطاب . [ اَ بُل ْ خ َطْ طا ] (اِخ ) الهجری . از ابوغنیه و علی بن عابس روایت کند.
ابوالخطار کلبیلغتنامه دهخداابوالخطار کلبی . [ اَ بُل ْ خ َطْ طا رِ ک َ ] (اِخ ) عسام بن ضراربن سلامان بن خیثم بن ربیعةبن حصن بن ضمضم بن عدی بن جناب . شاعری از عرب . او از دست هشام ولایت ا
ابوالخطافلغتنامه دهخداابوالخطاف . [ اَ بُل ْ خ ُطْ طا ] (ع اِ مرکب ) موش گیر. پژن . گید. دوبرادران . لَوه . حِدَاءَة بر وزن عِنَبَة. (تاج العروس ). غلیواژ. گوشت ربا. زَغن . چوزه ربا.
اخفشلغتنامه دهخدااخفش . [ اَ ف َ ] (اِخ ) ابوالخطاب عبدالحمیدبن عبدالمجید هجری ثعلبی بصری نحوی . مشهور به اخفش اکبر یا کبیر. ابوعبیداﷲ محمدبن عمران المرزبانی در الموشح (چ مصر صص
کلواذانیلغتنامه دهخداکلواذانی . [ ک َل ْ ] (اِخ ) ابوالخطاب محفوظبن احمدبن الحسن بن احمد. فقیه حنبلی (432 - 510 هَ. ق .) وی از ابومحمد الجوهری و ابوطالب العشاری و جز آنها حدیث شنود
جرجانیلغتنامه دهخداجرجانی . [ ج ُ ] (اِخ ) حسان بن یزید مکنی به ابوالخطاب . راوی بود. و روایتی از عثمان بن کثیر در کتاب تاریخ جرجان ابوالقاسم سهمی از او نقل شده است . رجوع به کتاب