ابن بکلارشلغتنامه دهخداابن بکلارش . [ اِ ن ُ ب ِ / ب ُ رِ ] (اِخ ) طبیب یهودی اندلسی . او را نزد بنی هود منزلتی بوده و در مائه ٔپنجم میزیسته . و جدولی در ادویه ٔ مفرده داشته است .
اسپانیالغتنامه دهخدااسپانیا. [ اِ ] (اِخ ) (در لاتینی هسپریا و هیسپانیا و ایبریا ) اِسپانْی . اسپانیول و در نزدعرب اندلس . قسمت اعظم شبه جزیره ای است در گوشه ٔ جنوب غربی اروپا و آن
شبلغتنامه دهخداشب . [ ش َ ] (اِ، ق ) مدت فاصله ٔ از غروب آفتاب تا طلوع صبح صادق . (از فرهنگ نظام ). لیل . (برهان قاطع) (بهار عجم ) (آنندراج ). قرار داشتن قسمتی ازکره ٔ زمین اس
بکار آمدنلغتنامه دهخدابکار آمدن . [ ب ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) مفید بودن . فایده داشتن . (ناظم الاطباء). لازم بودن : چنین پاسخ آوردش اسفندیارکه گفتار بیشی نیاید بکار. فردوسی .اگر صد هزا
بلنسیلغتنامه دهخدابلنسی . [ ب َ ل َ ] (اِخ ) عبداﷲبن عبدالرحمان بن معاویةبن هشام اموی . از امیران اندلس در قرن دوم هجری . رجوع به عبداﷲ (ابن عبدالرحمان ...) در ردیف خود شود.
بلنسیلغتنامه دهخدابلنسی . [ ب َ ل َ ] (اِخ ) علی بن عطیه ٔ لخمی . رجوع به ابن زقاق و علی لخمی در ردیف خود شود.