ابن ابی زرعه ٔ دمشقیلغتنامه دهخداابن ابی زرعه ٔ دمشقی . [ اِ ن ُ اَ زُ ع َ ی ِ دِ م َ ] (اِخ ) مقتول به سال 300 هَ .ق . شعر او پنجاه ورقه است . (ابن الندیم ).
ابن ابی عماره ٔ مکیلغتنامه دهخداابن ابی عماره ٔ مکی . [ اِ ن ُ اَ ع ُ رَ ی ِ م َک ْ کی ] (اِخ ) از قراء، و او را قرائتی است .و ابوعمروبن العلاء از او روایت کند. (ابن الندیم ).
ابن ابی ثابت الزهریلغتنامه دهخداابن ابی ثابت الزهری . [ اِ ن ُ اَ ثا ب ِ ؟ ] (اِخ ) عبدالعزیزبن عمران . از اصحاب سیر و اخبار. و کتاب الاحلاف از اوست .
ابن ابی العلاءلغتنامه دهخداابن ابی العلاء. [ اِ ن ُ اَبِل ْ ع َ ] (اِخ ) رجوع به جرمی ابوعبداﷲ احمد شود.
ابن ابی الوفالغتنامه دهخداابن ابی الوفا. [ اِ ن ُ اَ بِل ْ وَ ] (اِخ ) شرف الدین ابوالطیب احمدبن محمدبن ابی الوفاء موصلی ، شاعر. در خدمت بدرالدین لؤلؤ صاحب موصل میزیست ومداحی خلفا و مل
ابن ابی العقبلغتنامه دهخداابن ابی العقب . [ اِن ُ اَ بِل ْ ع َ ق ِ ] (اِخ ) یحیی بن عبداﷲ. بگفته ٔ اغانی وجودی موهوم است و با وجود این نامش همه جا مشهورو اخبار ملاحم منسوب به او منتشر و
محدثینلغتنامه دهخدامحدثین . [ م ُ دَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مُحدَث (در حالت نصبی و جری ).- شعرای محدثین ؛ طبقه ٔ شعرای پس از مولدین . از معاریف آنان اند ابراهیم بن هرمة، ابن اذنیة، ابو
ارسطولغتنامه دهخداارسطو. [ اَ رِ ] (اِخ ) (در یونانی : اریست تلس ) حکیم مشهور یونانی ملقب بمعلم اول و پیشوای مشائین . نام این فیلسوف در فارسی و عربی بصور ذیل آمده است : ارسطو، آر
طاهرلغتنامه دهخداطاهر. [ هَِ ] (اِخ ) ابن محمد المقدسی الملقب به ابی زرعة. ابن ابی اصیبعة در تاریخ الاطبا از جمله ٔ اساتید موفق الدین عبداللطیف البغدادی ، یکی طاهربن محمدالمقدسی
جابرلغتنامه دهخداجابر. [ ب ِ ] (اِخ ) ابن یزید. مکنی به ابوالجهم . از ربیعبن انس روایت کند. ابوزرعه گفته است او را نمیشناسم . - انتهی . و در مسند احمد است که خبر داد ما را محمدب
حارثلغتنامه دهخداحارث . [ رِ ] (اِخ ) محدث است و از زیدبن علی روایت کند. ابن ابی حاتم از ابی زرعه روایت کند که گفت وی را نمیشناسم . رجوع به لسان المیزان چ حیدرآباد ج 2 ص 161 شود