ابنیهلغتنامه دهخداابنیه . [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ بناء. ساخته ها. ساختمانها. بناها. || پایه ها. بنیان ها. اصل ها. قواعد: کتاب الأبنیة عن حقایق الادویه . || صیغه ها. صیغ: کتاب الاب
ابنیهفرهنگ انتشارات معین(اَ یِ) [ ع . ] (اِ.) جِ بناء. 1 - ساختمان ها. 2 - پایه ها، اصول . ؛ ~ تاریخی ساختمان های قدیمی و تاریخی .
ابشیهیلغتنامه دهخداابشیهی . [ ] (اِخ ) بهاءالدین محمدبن شهاب المعزاوی القاهری المالکی . مولد 834 هَ .ق .، وفات 898.
ابشیهیلغتنامه دهخداابشیهی . [ ] (اِخ ) شهاب الدین احمدبن محمدبن علی ، فقیه شافعی . متوفی 892 هَ .ق . در قاهره .
ابشیهیلغتنامه دهخداابشیهی . [ ] (اِخ ) ابوالفتح بهاءالدین محمدبن احمد محلی شافعی ، از مردم ابشیه ٔ فیوم مصر. ادیب و فقیه و واعظ و خطیب ابشیه . او راست : کتاب المستطرف فی کل فن مست
مونومان شهریواژهنامه آزادمونومان درلغت به معنای بنا ( ابنیه) است کاربرد این واژه برای معرفی فضایست که در ذهن ماندگار است. هر گونه طراحی مصنوع در رابطه با مسائل شهری که مبانی سه بعدی وت
تاج محللغتنامه دهخداتاج محل . [ م َ ح َ ] (اِخ ) یکی از ابنیه ٔ عالی هندوان و آن مقبره ای است نزدیک «آگره » بر ساحل «جمنا» که شاه جهان به یادگار زن خویش ملکه ٔ نورجهان یا نور محل ،
چوبینلغتنامه دهخداچوبین . (اِخ ) بعضی گویند چوبین شهری بوده از ابنیه کیانی و برخی نسبت بنای ببهرام چوبینه میدهند. بهرحال گویند چوبین در زمان صفویه خراب شد و پس از خرابی قلعه ای د
