285 مدخل
۱. درنگ کردن.۲. دیر کردن؛ کندی؛ تٲخیر.
ابتع. [ اَ ت َ ] (ع ص ، ق ) ج ، ابتعون . همگان .
ابتع. [ اَ ت َ ] (ع ص ) قوی سخت مفاصل . مؤنث : بَتْعاء. ج ، بُتع.
ديرکرد , کند پيش رفت , تأخير کرد , شل جنبيد , سستي کرد , دير جنبيد
بیهده سازی، هیچ سازی، ناچیز کردن
سلب صلا حيت , عدم صلا حيت , فاقد صلا حيت قضايي , باطل سازي , ابطال
ابطال , الغاء , نقض
= بطل
أبطَأَ