آبشتنگاهلغتنامه دهخداآبشتنگاه . [ ب َ / ب ِ ت َ ] (اِ مرکب ) نهفتن گاه . || مبرز. مستراح : نه همی بازشناسند عبیر از سرگین نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه .قریعالدهر (از فرهنگ اسدی ، خط
آبشتنگاهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. جای نهفتن؛ محل پنهان شدن؛ خلوتگاه.۲. = مستراح: ◻︎ نه همی بازشناسند عبیر از سرگین / نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه (قریعالدهر: شاعران بی‌دیوان: ۳۳۳).
آبشتنگاهلغتنامه دهخداآبشتنگاه . [ ب َ / ب ِ ت َ ] (اِ مرکب ) نهفتن گاه . || مبرز. مستراح : نه همی بازشناسند عبیر از سرگین نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه .قریعالدهر (از فرهنگ اسدی ، خط
آبشتنگاهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. جای نهفتن؛ محل پنهان شدن؛ خلوتگاه.۲. = مستراح: ◻︎ نه همی بازشناسند عبیر از سرگین / نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه (قریعالدهر: شاعران بی‌دیوان: ۳۳۳).
آبستنگاهلغتنامه دهخداآبستنگاه . [ ب ِ ت َ ] (اِ مرکب ) در بعض فرهنگها به معنی آبشتنگاه و خلوت خانه و طهارتخانه و خلاخانه نوشته اند و بیت قریعالدهر را چنانکه برای آبشتنگاه ، برای این
