نوبهارلغتنامه دهخدانوبهار. [ ن َ / نُو ب َ ] (اِ مرکب )بهار نو. (انجمن آرا). ربیع. فصل بهار. (ناظم الاطباء). آغاز فصل بهار. فصل بهار. (فرهنگ فارسی معین ). فصلی است از فصول اربعه .
نوبهاریلغتنامه دهخدانوبهاری . [ ن َ / نُو ب َ ] (ص نسبی ) منسوب به نوبهار. رجوع به نوبهار شود : خور به شادی نوبهاری روزگارمی گسار اندر تکوک شاهوار. رودکی .کنار باشد باران نوبهاری ر
برون دمیدنلغتنامه دهخدابرون دمیدن . [ ب ِ / ب ُ دَ دَ ] (مص مرکب ) بیرون دمیدن . خارج شدن . رُستن : از ابر نوبهار چو باران فروچکیدچندین هزار لاله ز خارا برون دمید.منوچهری .
بوسه شمردنلغتنامه دهخدابوسه شمردن . [ س َ / س ِش ِ م ُ دَ ] (مص مرکب ) شمارش کردن بوسه : صد بوسه ٔ تر شمرده هر دم بر دست تو ابر نوبهاری .طالب آملی (از آنندراج ).
امساک کردنلغتنامه دهخداامساک کردن . [ اِ ک َ دَ] (مص مرکب ) بخل کردن و قصور کردن و خود را باز داشتن از چیزی . (ناظم الاطباء). دریغ داشتن : تو از فشاندن تخم امید دست مدارکه در کرم نکند