ابورکوهلغتنامه دهخداابورکوه . [ اَ رَ وَ / رِوَ / رُ وَ ] (اِخ ) از احفاد هشام بن عبدالملک . او به سال 377 هَ . ق . بر حاکم بامراﷲ خروج کرد و جمعی بسیار بر او گرد آمدند و وی برقه ر
ابورکوهلغتنامه دهخداابورکوه . [اَ رَ وَ / رِ وَ/ رُ وَ ] (اِخ ) از خالدیین است و او راست : کتاب اخبار موصل . و رجوع به ابوزکوه شود.
غلونواژهنامه آزادبه فتح غین و سکون لام و واو qalun- به معنی بیگاری . توضیح اینکه در منطقه ابرکوه این رسم جاری بوده است که زمانی که ارباب مشغول احداث ساختمان بوده است ، رعایایی ک
تواسیفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهفرش منقش، مانند گلیم و قالی: ◻︎ فکنده‌ست فراش باد بهاری / تواسی الوان ابرکوه و کردر (عبدالقادر نائینی: رشیدی: تواسی).