ابرهلغتنامه دهخداابره . [ اَ رَ / رِ ] (اِ) توی زبرین قبا و کلاه و مانند آن . تای رویین از جامه . رویه . ظهاره . اَفره . رو. رووَه . آوره . خلاف آستر و بطانه : عارضش را جامه پوش
عبرهلغتنامه دهخداعبره . [ ع ِ رَ] (از ع ، اِ) محصولات که از کشتی نشینان و چادرنشینان گیرند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || محصولات راهداری . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || مجازاً
ابرحلغتنامه دهخداابرح . [ اَ رَ ] (اِخ ) شهرکیست بانعمت میان پارس و اسپاهان . (حدودالعالم ). محتمل است این صورت مصحف ابرج باشد.
ابرةدیکشنری عربی به فارسیضربت با چيز تيز , ضربت با مشت , خرد کردن , سک زدن , سيخ زدن , خنجر زدن , سوراخ کردن , سوزن , سوزن سرنگ و گرامافون و غيره , سوزن دوزي کردن , با سوزن تزريق کردن ,
ابرهاملغتنامه دهخداابرهام . [ اَ ب َ ] (اِ) به معنی طبیعت ، و گویند نام فرشته ای است که تدبیرکننده ٔ عالم است . || (اِخ ) و نام پیغمبری هم هست . (برهان ).
ابرههلغتنامه دهخداابرهه . [ اَ رَ هََ ] (اِخ ) ابن حارث رائش ، ملقب به ذوالمنار. از ملوک یمن و او دومین تُبَّع باشد.
ابرههلغتنامه دهخداابرهه . [ اَ رَ هََ ] (اِخ ) ابن صباح ، مکنی به ابویکسوم و ملقب به اشرم و صاحب الفیل . ملک حبشی متغلب بر یمن که ذکرش در قرآن بیامده است . و به روایات مسلمین او