ابرصلغتنامه دهخداابرص . [ اَ رَ ] (ع ص ، اِ) آنکه به برص مبتلا باشد. برص دار. پیس . (مهذب الاسماء). پیسه . پیس اندام . پیست . اَبقع. اَسلع. مؤنث : بَرْصاء. ج ، بُرْص : اکمه و ا
ابرصفرهنگ انتشارات معین(اَ رَ) [ ع . ] (ص .) 1 - کسی که به برص مبتلا باشد؛ پیسه . 2 - ماه ، قرص ماه .
ابرسلغتنامه دهخداابرس . [ اِ ب ِ ] (اِخ ) گئورگ مُریتس . مصرشناس و داستان نویس آلمانی (1837-1898 م .). وی در حدود بیست داستان بزرگ و کوچک نوشته است ، از آن جمله است : گواردا (18
سام ابرصلغتنامه دهخداسام ابرص . [ سام م ِ اَ رَ ] (ع اِ مرکب ) بتشدید میم ، کریاس ، ودر خلاصه گفته که وی سوسمار است . (بحر الجواهر) (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). نوعی از چلپاسه ه
سوام ابرصلغتنامه دهخداسوام ابرص . [ س َ م ِ اَ رَ ] (ع اِ مرکب ) ج ِ سام ابرص . (ناظم الاطباء). رجوع به این کلمه شود.
آئرودینامیک اَبَرصوتیsupersonic aerodynamicsواژه‌های مصوب فرهنگستانشاخهای از آئرودینامیک که در آن شارش اَبَرصوتی بررسی میشود
سام ابرصلغتنامه دهخداسام ابرص . [ سام م ِ اَ رَ ] (ع اِ مرکب ) بتشدید میم ، کریاس ، ودر خلاصه گفته که وی سوسمار است . (بحر الجواهر) (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). نوعی از چلپاسه ه