ابراهیم مؤدبلغتنامه دهخداابراهیم مؤدب . [ اِ م ِ م ُ ءَدْ دِ ] (اِخ ) رجوع به ابواسحاق ابراهیم مؤدب شود.
ابواسحاق ابراهیم المؤدبلغتنامه دهخداابواسحاق ابراهیم المؤدب . [ اَ اِ اِ مِل ْ م ُ ءَدْ دِ ] (اِخ )از اوست کتاب ناسخ القرآن و منسوخه . (ابن الندیم ).
ابراهیم بن مدبرلغتنامه دهخداابراهیم بن مدبر. [اِ م ِ ن ِ ؟ ] (اِخ ) ابواسحاق . از مشاهیر شعرا و مترسلین عراق در زمان متوکل خلیفه ٔ عباسی . صاحب قدر و منزلتی بزرگ بود، و در آخر بسعایت بعض ا
ابراهیملغتنامه دهخداابراهیم . [ اِ ] (اِخ ) کوهی است در کرمان زمین که آنرا کوه ابراهیم نامند. (مؤیدالفضلا).
ابراهیملغتنامه دهخداابراهیم . [ اِ ] (اِخ ) ابورافع. از صحابه ٔ رسول صلوات اﷲعلیه . رجوع به ابورافع شود.
هدویلغتنامه دهخداهدوی . [ هََ دَ وی ی ] (اِخ ) یوسف بن محمدبن القسم الهدوی الحنفی ، مکنی به ابوالقاسم . در مکه از ابوالقاسم یوسف بن علی بن ابراهیم مؤدب حدیث شنید. و ابوالفتیان
ابواسحاق ابراهیم المؤدبلغتنامه دهخداابواسحاق ابراهیم المؤدب . [ اَ اِ اِ مِل ْ م ُ ءَدْ دِ ] (اِخ )از اوست کتاب ناسخ القرآن و منسوخه . (ابن الندیم ).
جرجانیلغتنامه دهخداجرجانی . [ ج ُ ] (اِخ ) حسن بن محمدبن احمدبن ابراهیم قومسی مؤدب مکنی به ابوعلی . راوی بود. وی از محمدبن معاذ روایت کرد و ابوبکر سباک از او روایت میکرد. (از تار
ابن مؤدبلغتنامه دهخداابن مؤدب . [ اِ ن ُ م ُ ءَدْ دِ ] (اِخ ) عبداﷲبن ابراهیم . او از مشاهیر شعر است . نشأت وی بمهدیه شهر معروف افریقیه بود. او صنعت کیمیا میورزید و بسیاحت و جهانگ
اسحاقلغتنامه دهخدااسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن قُرّان المؤدب . ابونعیم بواسطه ٔ احمدبن اسحاق و او بوسایطی از حذیفه آرد که قال رسول اﷲ (ص ): بکاءالمؤمن من قلبه و بکاءالم
