اباملغتنامه دهخداابام . [ اُ ] (اِخ ) اُبام و اُبَیِّم ، نام دو راه کوهستانی است به نخله ٔ یمانیه و میان آن دو کوهی است که به یک ساکت پیمایند.
عباملغتنامه دهخداعبام . [ ع َ ] (ع ص ) گران جسم . || عاجز و درمانده . (منتهی الارب ). || گران زبان شده . (مهذب الاسماء). العی الثقیل . (اقرب الموارد).
ابامحمدلغتنامه دهخداابامحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) نام مهتر آدم علیه السلام بود آنگاه که در بهشت بود. (بنقل مؤیدالفضلا از رساله ٔ حسین شاهی ). و بر اساسی نیست .
ابامحمدلغتنامه دهخداابامحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) نام مهتر آدم علیه السلام بود آنگاه که در بهشت بود. (بنقل مؤیدالفضلا از رساله ٔ حسین شاهی ). و بر اساسی نیست .