لغتنامه دهخدا
ازوران . [ اَ وَ] (اِخ ) (بصیغه ٔ تثنیه ٔ ازور بمعنی مائل ) اَزْوَرَین . روضةالازورین نام باغی است . مزاحم العقیلی راست :فلیت لیالینا بطخفة فاللوی رجعن و ایّاماً قصاراً بمأسل فان تُؤثری بالودّ مولاک لااءَقُل ْأسأت و ان تستبدلی اتبدّل عذاری لم یأکلن بط