آینه کاریلغتنامه دهخداآینه کاری . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (حامص مرکب ) نشاندن آینه های خرد بر دیوار خانه و سقف آن بنظم و ترتیب خاص ، زینت را.
آینه کاریفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهزینت دادن سقف یا دیوارهای داخل ساختمان با چسباندن قطعه‌های کوچک آیینه به شکل‌های هندسی.
آیینه کاریفرهنگ انتشارات معین( ~.) (حامص .) (اِمر.) نوعی تزیین داخلی ساختمان ، با چسباندن قطعه های کوچک آیینه به شکل های هندسی و گل و بته های مختلف .
هر کاری دلت میخواهد (بکنی) بکن، اما بدان که این کارها آخر و عاقبت خوشی ندارد.گویش اصفهانی تکیه ای: har kâri deled ašgi beka, vali zumbe ke nen kârâ âxarâqebat-e xoši nedâre. طاری: harkâr-ed afda beke, ammâ zumbe go in kârhâ âxer-o âqebat nedâra. طامه
آینه خانهلغتنامه دهخداآینه خانه . [ ی ِ ن َ / ن ِ ن َ ](اِ مرکب ) اطاقی که آن را آینه کاری کرده باشند. || (اِخ ) نام بنائی از آثار صفویه باصفهان .