آگنده گوشفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. آن‌که گوش شنوا ندارد؛ کر.۲. کسی که به پند و اندرز گوش ندهد؛ اندرزناپذیر: ◻︎ پریشیده‌عقل و پراگنده‌هوش / ز قول نصیحت‌گر آگنده‌گوش (سعدی۱: ۱۰۳).
دل آگندهلغتنامه دهخدادل آگنده . [ دِ گ َ دَ / دِ ](ن مف مرکب ) آگنده دل . دل آکنده . دل آغنده . دل پر. که دل او از دیگری آکنده از کین یا قهر باشد : شوند آگه ازمن که بازآمدم دل آگنده
آگنده گوشفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. آن‌که گوش شنوا ندارد؛ کر.۲. کسی که به پند و اندرز گوش ندهد؛ اندرزناپذیر: ◻︎ پریشیده‌عقل و پراگنده‌هوش / ز قول نصیحت‌گر آگنده‌گوش (سعدی۱: ۱۰۳).
دل آگندهلغتنامه دهخدادل آگنده . [ دِ گ َ دَ / دِ ](ن مف مرکب ) آگنده دل . دل آکنده . دل آغنده . دل پر. که دل او از دیگری آکنده از کین یا قهر باشد : شوند آگه ازمن که بازآمدم دل آگنده