اکرکرهلغتنامه دهخدااکرکره . [ اَ ک َ ک َ رَ / رِ ] (اِ) عاقرقرحا. (فرهنگ فارسی معین ). ریشه ٔ دوایی که عاقرقرحا نیز گویند.(ناظم الاطباء). و رجوع به عاقرقرحا و اکرساد شود.
ارارةلغتنامه دهخداارارة. [ اِ رَ ] (ع مص ) تنک کردن مغز را. بگدازانیدن مزغ . (تاج المصادر بیهقی ). ضعیف و تنک گردانیدن مغز استخوان و غیره : ارار اﷲ مخّه ؛ ای رققه . (منتهی الارب
اردرةلغتنامه دهخدااردرة. [ اَ دَ رَ ] (اِخ ) ولایتی است در مملکت دهمه ٔ سودان بحری در افریقا و نهر لاغوس آنرا مشروب سازد و آن در بین 46 دقیقه طول شرقی و 6 درجه و 6 دقیقه ٔ عرض شم
اککرالغتنامه دهخدااککرا. [ اَ ک َ ] (ع اِ) اکرکره و عاقرقرحا و عرق مدنی . (ناظم الاطباء). رجوع به مترادفات کلمه شود.
اکلکرالغتنامه دهخدااکلکرا. [ اَ ک َ ک َ ] (اِ) اککرا. اکرکره و عاقرقرحا. (ناظم الاطباء). عاقرقرحا باشدو آنرا در دمشق عودالقرح و به یونانی قوزیون خوانند. (فرهنگ جهانگیری ). و رجوع
اکرسادلغتنامه دهخدااکرساد. [ اَ ک َ ](ع اِ) عرق مدنی که پیوک نیز گویند. (ناظم الاطباء). || ریشه ٔ دوایی که اکرکره و عاقرقرحا نیزگویند. (ناظم الاطباء). داروییست که آنرا عاقرقرحا گو
کاکرهلغتنامه دهخداکاکره . [ ک ِ / ک َرَ ] (اِ) داروئی است که آن را عاقر قرحا خوانند. باه را زیاد کند. (برهان ) (ناظم الاطباء). و آن بیخ گیاهی باشد و به عربی عودالقرح گویند. (برها
