اولهلغتنامه دهخدااوله . [ اَ ل َ ] (اِ) شاهین و باز. اله . (آنندراج ). عقاب و باز شکاری . (ناظم الاطباء). || بهیمه . (ناظم الاطباء). جانور و دواب . (آنندراج ).
حسن اولهلغتنامه دهخداحسن اوله . [ ح َس َ اَ ل َ ] (اِخ ) دهی از دهستان سرشیوه ٔ بخش مریوان شهرستان سنندج 8 هزارگزی خاور دژ شاهپور و یکهزارگزی شمال شوسه ٔ مریوان - سنندج . دامنه ، سر
آبلهگویش اصفهانی تکیه ای: âvela طاری: âvela طامه ای: hus طرقی: türk / âbela کشه ای: ovele نطنزی: owla
آبلهمرغانگویش اصفهانی تکیه ای: âvelamorqun طاری: âvelamorqun طامه ای: âvelemorqun طرقی: türktorki کشه ای: ovelemorqun نطنزی: owlamorqun
حسن اولهلغتنامه دهخداحسن اوله . [ ح َس َ اَ ل َ ] (اِخ ) دهی از دهستان سرشیوه ٔ بخش مریوان شهرستان سنندج 8 هزارگزی خاور دژ شاهپور و یکهزارگزی شمال شوسه ٔ مریوان - سنندج . دامنه ، سر
خاراکسلغتنامه دهخداخاراکس . [ اِ ] (اِخ ) تیوخوس در کنار اولِه اوس یعنی کرخه ٔ کنونی شهری باسم انطاکیه ساخت و این شهر بعدها به خاراکس نامیده شد. (ایران باستان ج 3 ص 2213).
بغشلغتنامه دهخدابغش . [ب َ ] (ع اِ) باران نرم که روان نگردد، اوله الطل ثم الرد ثم البغش . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). بغشة. (منتهی الارب ). رجوع به همین کلمه ش
ترسلغتنامه دهخداترس . [ ت َ ] (ع اِ) دزی در ذیل قوامیس عرب این کلمه را بند و مانع در معنی کرده است . (دزی ج 1ص 144). || یکی از سه غضروف بالای حنجره : ... و اوله رأس الحنجرة من
