آهنینلغتنامه دهخداآهنین . [ هََ ] (ص نسبی ) (از پهلوی آسی نان ) منسوب به آهن . از آهن : صف دشمن ترا ناستد پیش ور همه آهنین ترا باشد. شهید بلخی .آنجا که پتک باید خایسک بیهده ست گو
آهنینفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= آهنی: ◻︎ با سیه‌دل چه سود گفتن وعظ؟ / نرود میخ آهنین در سنگ (سعدی: ۹۳).
آهنین پنجهلغتنامه دهخداآهنین پنجه . [ هََپ َ ج َ / ج ِ ] (ص مرکب ) قوی پنجه . پرزور : یکی آهنین پنجه در اردبیل همی بگذرانید بیلک ز بیل .سعدی .
آهنین دللغتنامه دهخداآهنین دل . [ هََ دِ ] (ص مرکب ) شجاع . || قسی . بی رحم . نامهربان . سنگدل . آهن دل : آهنین دل بین که سنگ خاره از وی وام خواهدسخت تر زآن دل دل من کز چنین دل کام
آهنین چنگالفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهآهنینپنجه؛ قوی‌پنجه؛ پرزور: ◻︎ سست‌بازو به جهل می‌فگند / پنجه با مرد آهنین‌چنگال (سعدی: ۱۷۸).
آهنین پنجهلغتنامه دهخداآهنین پنجه . [ هََپ َ ج َ / ج ِ ] (ص مرکب ) قوی پنجه . پرزور : یکی آهنین پنجه در اردبیل همی بگذرانید بیلک ز بیل .سعدی .
آهنین دللغتنامه دهخداآهنین دل . [ هََ دِ ] (ص مرکب ) شجاع . || قسی . بی رحم . نامهربان . سنگدل . آهن دل : آهنین دل بین که سنگ خاره از وی وام خواهدسخت تر زآن دل دل من کز چنین دل کام
آهنینهلغتنامه دهخداآهنینه . [ هََ نی ن َ / ن ِ ](ص نسبی ) آهنین . منسوب به آهن . از آهن : بدیماه ار ایدون که خواهد خدای بپوشم برزم آهنینه قبای . فردوسی . || (اِ مرکب ) آلات آهنین