آهنجلغتنامه دهخداآهنج . [ هََ ] (نف مرخم ) در کلمات مرکبه چون آب آهنج و جان آهنج و دم آهنج و سکارآهنج و عالم آهنج و کفن آهنج و گوشت آهنج و معده آهنج ، به معنی آهنجنده یعنی برآور
آهنجفرهنگ انتشارات معین(هَ) (ص فا.) در ترکیب با کلمات معنای «بیرون آورنده » «برکشنده » می دهد مانند: میخ آهنج ، جان آهنج .
آهنجفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. = آهنجیدن۲. آهنجنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): تیغ‌آهنج، جان‌آهنج، دم‌آهنج، شمشیرآهنج.
آهنجندهلغتنامه دهخداآهنجنده . [ هََ ج َ دَ / دِ ] (نف ) برکشنده . بیرون کشنده . || برکننده . || جاذب .
آهنجهلغتنامه دهخداآهنجه . [ هََ ج َ / ج ِ ] (اِ) ریسمانی که جولاهان در آخر کار بندند و بر سقف خانه استوار کنند. (السامی فی الاسامی ). هو الرسن الذی یجر به الغزل حالة المسح فی الص
آهنجیدنلغتنامه دهخداآهنجیدن . [ هََ دَ ] (مص )بیرون کردن . بدر آوردن . کشیدن . لنجیدن : گفت فردا نشتر آرم پیش توخود بیاهنجم ستیم از ریش تو. رودکی .بگویم چه گوید چهارند یاران بیاهنج
آهنجیدنلغتنامه دهخداآهنجیدن . [ هََ دَ ] (مص )بیرون کردن . بدر آوردن . کشیدن . لنجیدن : گفت فردا نشتر آرم پیش توخود بیاهنجم ستیم از ریش تو. رودکی .بگویم چه گوید چهارند یاران بیاهنج