آقچهلغتنامه دهخداآقچه . [ چ َ / چ ِ ] (ترکی ، اِ) اَخْچه . اَقْچه .زر یا سیم مسکوک ، و توسعاً، هر مسکوکی : وز پی آن تا زند سکه به نام بقاش میزند از آفتاب آقچه موزون فلک . خاقانی
آقچهفرهنگ انتشارات معین(چِ) [ تر - مغ . ] ( اِ.) 1 - زر یا سیم مسکوک . 2 - پول طلا یا نقره . 3 - واحدی برای آب که تقریباً برابر دوازده ساعت آب است .
آقچهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. سکۀ سیم یا زر؛ زر یا سیم مسکوک؛ پول طلا یا نقره: ◻︎ آقچهٴ زر کو هزارسال بماند / عاقبتش جای هم دهانهٴ گاز است (خاقانی: ۸۲۹).۲. ریزۀ زر.
اقچهلغتنامه دهخدااقچه . [ اَ چ َ / چ ِ ] (ترکی ، اِ) آقچه . اشرفی : بیک دو بیت نود اقچه داد کافی کوربراوی من کو مدح خوان اشعار است . خاقانی .سحر بین شعر و شعرها بشکن کان طلب اقچ
مومیانواژهنامه آزادیک کوه هست در روستای آقچه قلعه منطقه نوبران ساوه-احتمالا به معنی سنگ صاف و تخت می باشد
اخچهفرهنگ انتشارات معین( اَ چِ) [ تر. ] ( اِ.) = اقچه . آقچه : 1 - ریزة زر. 2 - سکة زر و مهر درم از زر و نقره . 3 - مطلق زر و سیم . 4 - روپیه .