لغتنامه دهخدا
اطوم . [ اَ ] (ع اِ) سنگ پشت دریایی ستبرپوست . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) ج ، آطِمَة، اُطُم . (اقرب الموارد) (دائرةالمعارف فرید وجدی ). || نوعی ماهی دریایی و نام دیگر آن حنفاء است . (لغت خطی ). رجوع به حَنفاء شود. نوعی از ماهی سطبرپوست . (منتهی