آشرمه دوزیلغتنامه دهخداآشرمه دوزی . [ ش ُ م َ / م ِ ] (حامص مرکب ) حرفت آشرمه دوز. || (اِ مرکب ) دکان آشرمه دوز.
آشرمهلغتنامه دهخداآشرمه . [ ش ُ م َ / م ِ ] (اِ) زین و برگ . یراق اسب . || نمدزین .- آشرمه دریده ؛ بی سروپا، و آن دشنامی است . و رجوع به آدرم و آدرمه و اترمه شود.
آشرمه دوزیلغتنامه دهخداآشرمه دوزی . [ ش ُ م َ / م ِ ] (حامص مرکب ) حرفت آشرمه دوز. || (اِ مرکب ) دکان آشرمه دوز.
آدرملغتنامه دهخداآدرم . [ رَ ] (اِ) نمدزین . آدرمه . آترمه . ادرمه . آشرمه : مرد را آکنده از گرد سواران چشم و گوش اسب را آغشته اندر خون مردم آدرم . مختاری غزنوی .دو پهلوی من از
ادراملغتنامه دهخداادرام . [ اَ ] (اِ) ادرمکش را گویند و آن درفشی است که نمدزین و تکلتو را بدان دوزند. (برهان قاطع). درفشی که نمدزین به آن دوزند و در تحفه آدرم بمد و حذف الف دوم آ
ترمهلغتنامه دهخداترمه . [ ت َ / ت ُ م ِ ] (اِ) نمد زین را گویند که تکلتو باشد. (برهان ). دو پاره نمد باشد که در زیر زین بدوزند و آنرا ادرم و ادرمه نیز گویند. (فرهنگ جهانگیری ) (
ازرقیلغتنامه دهخداازرقی . [ اَ رَ ] (اِخ ) هروی ابوبکر زین الدین بن اسماعیل الورّاق الازرقی الهروی . پدر وی اسماعیل ورّاق معاصر فردوسی بود و فردوسی هنگام فرار از سلطان محمود غزنو
