عشاربلغتنامه دهخداعشارب . [ ع ُ رِ ] (ع اِ) شیر بیشه . (منتهی الارب ). اسد. || (ص ) رجل عشارب ؛ مردی باجرأت و دلیر و اقدام کننده . (از اقرب الموارد).
اسربلغتنامه دهخدااسرب . [ اُ رُ / اُ رُب ب ] (معرب ، اِ) اَبار. (الجماهر ص 258). سُرب . (مهذب الاسماء). سُرُب . اُسْرُف . آنک . (نصاب ). رصاص اسود. (ابن البیطار) (فهرست مخزن الادویه ) (تحفه ). ارزیز. در هند سیسا نامند. (آنندر
اسربلغتنامه دهخدااسرب .[ اَ رَ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از سروب . رونده تر. - امثال :اسرب مِن وَرَل ِالحضیض ؛ قال الخلیل الورل شی ٔ علی خلقة الضب الا انّه اعظم منه یکون فی الرّمال فاذا نظر الی انسان مرّ فی الارض لایردّه شی ٔ. (مجمع الامث
ثفاللغتنامه دهخداثفال . [ ث َ ] (ع اِ) سنگ زیرین آسیا. || ابریق . || سفره ای که زیر دستاس باز افکنند. آسیاروب . ج ، أثفلة.