آسایشگاهلغتنامه دهخداآسایشگاه . [ ی ِ ] (اِ مرکب ) جائی که در آن آسایند. جای استراحت . آرام . آرامگاه . || بیت اللطف . || ساناتوریوم . (فرهنگستان ).
آسایشگاهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. جای آسایش؛ محل استراحت و خواب.۲. جایی که بیماران نیازمند به مراقبت دائم و طولانی‌مدت را نگه‌داری و معالجه کنند؛ ساناتوریوم.